Nu tarieven en handelsoorlogen volop in het nieuws staan, is het voor beleggers belangrijk om even pas op de plaats te maken, diep adem te halen en de ontwikkelingen vanuit een langetermijnperspectief te bekijken. Wat zijn nu precies de gevolgen van de tarieven voor de Verenigde Staten en andere landen op de lange termijn? Zullen deze belangrijker zijn dan andere factoren die de groei van 's werelds grootste economie bepalen? En wat gebeurt er hierna?

Drie professionals bij Capital Group die het handelsbeleid op de voet volgen, geven hun mening.

De Benjamin Button-economie houdt aan

Jared Franz, econoom

De aangekondigde tarieven en de afspraken die daarop volgden om die uit te stellen, doen niets af aan mijn overwegend positieve kijk op de vooruitzichten voor de Amerikaanse economie. In mijn basisscenario ging ik al een tijdje uit van hogere tarieven, nog voordat Donald Trump in november de verkiezingen won. Sinds het einde van de wereldwijde financiële crisis in 2009 zijn de handelsbarrières alleen maar groter geworden, niet alleen onder Trump, maar ook onder president Biden. We konden dit dus al jaren zien aankomen.

De eerste tarieven voor producten uit Canada en Mexico waren hoger dan ik had verwacht, maar die zijn nu in ieder geval een maand uitgesteld en worden misschien nog verlaagd of zelfs helemaal ingetrokken. De tarieven voor China zijn echter lager dan ik had verwacht. Het is nog steeds niet duidelijk hoe hoog de tarieven uiteindelijk zullen worden, welke producten daaronder zullen vallen, of ze überhaupt worden ingevoerd en zo ja wanneer. Ik denk dat Trump zich meer zorgen maakt over de reactie van de Amerikaanse aandelenmarkt dan hoe de obligatiemarkt zal reageren. Hierdoor kan hij misschien zijn neiging om uitgebreide en langdurige handelsbeperkingen in te voeren bedwingen.

Daarom blijf ik vooralsnog optimistisch. Ik verwacht dat de Amerikaanse economie in 2025 zal blijven groeien, met circa 3% van het BBP. Zoals ik eind vorig jaar al zei, geloof ik dat de Amerikaanse conjunctuurcyclus in omgekeerde richting veroudert en van het einde van de cyclus naar het midden van de cyclus gaat, met stijgende bedrijfswinsten, een toenemende vraag naar krediet en een overwegend neutraal monetair beleid. Maar ik denk niet dat we afstevenen op een recessie, en dat is het belangrijkste.

De ophef over de tarieven deze week doet niets af aan mijn positieve kijk.

Wat gebeurt er hierna?

Tom Cooney, adviseur internationaal beleid, en Tryggvi Gudmundsson, econoom

Als we een goed beeld willen krijgen van wat er nu gebeurt, moeten we allereerst kijken naar de redenen die worden aangevoerd voor het opleggen van tarieven. Als Trump tarieven gebruikt als onderhandelingstactiek, zoals hij dat tijdens zijn eerste termijn deed en onlangs nog met tariefdreigingen aan het adres van Colombia, dan kan het zijn dat er onderhandelingen komen om deze tarieven verder uit te stellen, te voorkomen of te verlagen - zoals we al zagen bij Canada en Mexico.

In het kader van deze onderhandelingen ligt het voor de hand dat de voor 2026 geplande herziening van het handelspact tussen de VS, Mexico en Canada (USMCA) naar voren wordt geschoven om meer zekerheid te krijgen over de Noord-Amerikaanse handel. We gaan er nog steeds van uit dat het pact stand zal houden, maar dan wel met substantiële aanpassingen zoals nieuwe tarieven voor de VS, beperkingen op Chinese investeringen in Mexico, verdere aanscherping van de oorsprongsregels voor auto's, versterking van de grensbeveiliging of een toezegging van Mexico om harder op te treden tegen de drugskartels.

Aan de andere kant ligt het veel minder voor de hand dat deze tarieven permanent worden opgeschort of ingrijpend worden verlaagd als het de bedoeling is om inkomsten te genereren om belastingverlagingen te financieren of om het tekort op de handelsbalans van de VS terug te dringen. (Hoewel Canada een tekort heeft op de handelsbalans met de VS, met uitzondering van olie). In dit geval zullen er waarschijnlijk hogere tarieven komen als de landen tegenmaatregelen nemen, die daarna weer kunnen worden verlaagd als er afspraken worden gemaakt. Tijdens de tariefonderhandelingen met China in 2018 en 2019 werden de deadlines steeds verschoven en werd er nagedacht over de mogelijkheid om bepaalde producten uit te sluiten.

Als maatregelen zoals aangekondigd op 1 februari uiteindelijk van kracht worden, zullen ze waarschijnlijk grotere gevolgen hebben voor Mexico en Canada dan voor de VS of China. De VS is goed voor ongeveer 80% van de Mexicaanse en Canadese export, terwijl Mexico en Canada elk goed zijn voor ongeveer 15% van de Amerikaanse import. Bovendien wordt de handel binnen de USMCA grotendeels in USD gevoerd, waardoor de Canadese dollar en de Mexicaanse peso minder geschikt zijn als correctiemechanisme.

Maar de VS is wel sterk afhankelijk van specifieke importproducten, zoals tuinbouwproducten uit Mexico en energie uit Canada. Canada is niet alleen goed voor bijna 20% van de olievoorraad in de VS en voor ruim de helft van de totale olie-import van de VS, maar Amerikaanse raffinaderijen zijn ook ingesteld op het verwerken van ruwe olie uit Canada.

Het berekenen van de impact van de tarieven is sterk afhankelijk van verschillende aannames, maar de geschiedenis laat zien dat zowel consumenten als bedrijven negatieve gevolgen zullen ondervinden.

Evenals tijdens de vorige ambtsperiode van Trump volgen de zaken elkaar snel op en is het moeilijk te voorspellen hoe de situatie zich zal ontwikkelen. Het is nog niet duidelijk hoe lang deze maatregelen van kracht zullen blijven, als ze al worden uitgevoerd. Het ziet er echter naar uit dat we de komende jaren te maken krijgen met hogere tarieven. De tarieven die op 1 februari werden aangekondigd, lijken een startschot te zijn. De komende weken zal er waarschijnlijk meer duidelijkheid komen over het beleid voor de langere termijn.