Het team heeft vier brede potentiële uitkomsten benoemd: handelsconflicten, grote handelsdeals, terugkeer van wereldmachten en assertief nationalisme.
Bij het scenario van grote deals worden de traditionele allianties hersteld, mogelijk met wat aanpassingen. Er zijn minder geopolitieke conflicten en politieke leiders sluiten uitgebreide handelsverdragen. “Dit is het meest gunstige scenario en is over het algemeen een goed klimaat voor de aandelenmarkten en de economie,” zegt Franz.
Isolationisme, het tegenovergestelde van dat gunstige scenario, uit zich in een wereldwijde handelsoorlog en meer machtsvertoon om veiligheidsproblemen aan te pakken, met het staartrisico van militaire conflicten tussen grootmachten. “Dit is het worstcasescenario waarbij handelsoorlogen kunnen uitmonden in schietoorlogen,” zegt Franz.
Een terugkeer van de grootmachten zou regionale blokvorming inhouden in combinatie met niet-aanvalsverdragen tussen de grootmachten. “Dit zou een soort terugkeer naar het tijdperk van de grote wereldrijken betekenen, waar de VS, China en Rusland elk hun eigen invloedssfeer hebben,” aldus Franz.
Waar staan we nu en waar gaan we naartoe?
Het Night Watch-team is van mening dat de wereld de oude orde achter zich heeft gelaten en nu in het scenario van een handelsconflict terecht is gekomen, met hoge tarieven, exportbeperkingen voor technologie en andere protectionistische maatregelen die de economische ontkoppeling en de verschuiving in de toeleveringsketen zullen versnellen. “Dit is het scenario van pittige handelsoorlogen, maar geen schietoorlogen,” legt Cooney uit. “Grootmachten zoals de VS en China botsen met elkaar op het gebied van technologie en handel, maar willen geen militaire confrontatie.”
“Als de wereld in een langdurige handelsstrijd verwikkeld blijft, zal de groei van de economie waarschijnlijk gematigd zijn en zou de inflatie kunnen stijgen,” aldus Franz. “Als deze tarieven van lange duur zijn, zullen we na 2025 waarschijnlijk een tragere groei zien. Als er echter relatief snel handelsakkoorden worden gesloten, is de overstap naar het scenario van grote deals waarschijnlijker.
Hoe lang duurt het voordat er een duidelijk beeld ontstaat van de nieuwe wereldorde? Clooney: “Gezien de complexiteit van handelsonderhandelingen en het grote aantal handelspartners, moeten beleggers geen snelle oplossing verwachten. “De wereld zit in een overgangsfase. Het duurde jaren om de naoorlogse orde op te bouwen, en het kan nog jaren duren voordat een nieuwe geopolitieke orde zich stabiliseert.”
“Het Office of the US Trade Representative (USTR) heeft niet de capaciteit om in de 90 dagen pauze die in juli afloopt, met zo'n 90 landen tot gedetailleerde overeenkomsten te komen,” zegt Cooney, die hieraan toevoegt dat de USTR een relatief kleine staf heeft en maar een beperkte bandbreedte om snel met vele complexe overeenkomsten aan de slag te gaan. “Dit proces kan vele jaren in beslag nemen, vooral met grote en complexe handelsrelaties zoals China en Europa.”
Om de markten tot bedaren te brengen, zal de Trump-regering zo snel mogelijk met een aantal afspraken willen komen. Dit zouden minideals kunnen zijn en geen volledige vrijhandelsverdragen. Tijdens de eerste Trump-regering werden minideals gesloten met Japan, China en Brazilië. Het is ook mogelijk dat de tariefpauze van 90 dagen wordt verlengd, al zou er dan nog steeds veel onzekerheid zijn en als elke verlenging gepaard gaat met politiek gekrakeel zou dat voor aanhoudende marktvolatiliteit kunnen zorgen.
“Ik verwacht dat de Amerikaanse regering zal proberen om in een vroeg stadium afspraken te maken met Japan en Korea, wat waarschijnlijk relatief gemakkelijk is,” zegt Cooney. “Maar het Akkoord tussen de VS en Mexico en Canada opnieuw openbreken is een stuk complexer, en de officiële onderhandelingen zijn nog niet eens opgestart, dus dat zal nog wel even duren. Ook de onderhandelingen met de EU zullen veel meer tijd kosten En de handelsrelatie tussen de VS en China, de kern van dit conflict, kan nog jaren duren en ook nu zou het heel goed kunnen zijn dat de partijen niet veel verder komen dan een gedeeltelijk “staakt-het-vuren”. Op dit moment vinden er nog geen diepgaande inhoudelijke gesprekken plaats tussen China en de VS.”
Langdurige onderhandelingen kunnen de markten en de economie verder onder druk zetten. “Een van de grootste problemen is het ontbreken van zekerheid,” legt Cooney uit. “Bedrijven zullen niet snel toezeggingen doen voor kapitaaluitgaven op de lange termijn als ze geen duidelijk idee hebben wat de toekomst voor hen in petto heeft.” Het kan zijn dat bedrijven langere tijd minder te besteden hebben.
Zelfs als er deals worden gesloten, bestaat er een risico dat de geloofwaardigheid van de VS als partner en steunpilaar van de wereldhandel en veiligheid op de langere termijn afneemt, net als de internationale waardering van de dollar als reservemunt en van de Amerikaanse staatsschuld als veilige factor, aldus Cooney.
Implicaties voor beleggingen
Voor beleggers is de sleutel tot het omgaan met deze onzekerheid om nuchter te blijven over wat er te weten valt, zich niet vast te klampen aan een bepaald wereldbeeld en rekening te houden met onverwachte ontwikkelingen, stelt equity portfolio managerJody Jonsson, vicevoorzitter van Capital Group.
Jonsson streeft naar een evenwicht in haar portefeuille met zowel defensieve als offensieve beleggingen. “Als de uitkomst gunstig is, kunnen de markten omhoog schieten, net zoals we op 9 april zagen toen op de aankondiging van een 90-daagse tariefpauze een sterke marktrally volgde,” zegt Jonsson. “Het is nu zaak om goed te letten op waarderingen en dividendinkomsten: dit is een tijd waarin saaiheid schoonheid is.”
Een verzekeringsmaatschappij als Chubb bijvoorbeeld exporteert of importeert geen goederen, wat betekent dat de tarieven geen grote impact zullen hebben op hun activiteiten. Een ander voorbeeld binnen de financiële sector is CME Group, dat derivatenbeurzen exploiteert en hogere handelsvolumes zag toen de markt volatiel was.
“Dit alles onderstreept nogmaals het belang van een wereldwijd gediversifieerde portefeuille. Je kunt niet voorspellen of en wanneer de handelsbesprekingen succesvol zullen zijn,” legt Jonsson uit.
En als er eenmaal handelsgesprekken worden gevoerd die tot overeenkomsten leiden, komt er meer duidelijkheid voor beleggers en bedrijven en ziet het er voor beleggers misschien weer wat rooskleuriger uit. “Ik denk dat we nu wel op het punt van maximale onzekerheid zitten,” vult Jonsson aan, “maar uiteindelijk zal het weer beter worden."