Als we vooruitkijken naar 2025, ziet de macro-economische omgeving er in theorie gunstig uit voor opkomende markten (EM), met name vanwege de wijdverspreide desinflatie. Hierdoor is het voor de grote centrale banken mogelijk om hun rentetarieven in de loop van het jaar verder te verlagen.
De nieuwe Amerikaanse regering brengt echter een aantal risico's met zich mee. President Trump heeft vier belangrijke economische beleidsvoorstellen gedaan: het verhogen van de tarieven (tot 60% voor China en 10% voor de rest van de wereld), het verminderen of terugdraaien van immigratie, belastingverlagingen (naar verwachting een voortzetting van de belastingverlagingen van 2017 en een verlaging van de vennootschapsbelasting) en minder regelgeving (net name voor de energiesector en de financiële sector).
Hoewel dit beleid nadelig zou zijn voor EM's, is het beleid van de VS uiterst onvoorspelbaar en kan de realiteit weleens minder streng uitpakken dan tijdens de verkiezingscampagne werd voorgehouden, vooral wat betreft de invoerheffingen. Tijdens de eerste ambtstermijn van Trump in 2016 lag de nadruk bijvoorbeeld aanvankelijk meer op fiscaal dan op handelsbeleid en als dit nu weer het geval is, zou dit voor een aantal EM's weleens eerder positief dan negatief kunnen zijn. Tegelijkertijd kan de situatie in het Midden-Oosten zowel escaleren als de-escaleren. Als Trump aan de macht komt, zal dat vooral neerwaartse risico's voor de olieprijzen met zich meebrengen, vanwege het handelsbeleid en de olie- en gasregelgeving, maar sancties tegen Iran houden opwaartse risico's in.
Rekening houdend met deze onzekerheid willen we de belangrijkste beleidsterreinen verkennen binnen het kader van de factoren die van invloed zijn op de schuldmarkten van EM: (1) het renteniveau (Fed-rente voor schulden in USD, lokale rente voor schulden in lokale valuta), (2) de waarde van de wisselkoers en (3) fundamentals binnen EM.
Wat dat laatste betreft, is gebleken dat de EM's sinds het vorige presidentschap van Trump veerkrachtig zijn; ondanks twee oorlogen in de regio en een pandemie zijn ze overeind gebleven. De betalingsbalans is over het algemeen sterk, met uitzondering van een aantal frontiermarkten. De inflatie is sterk gedaald ten opzichte van de recordniveaus in 2022 en laat over vrijwel de hele linie een neerwaartse trend zien door het restrictieve monetaire beleid.
De begroting is veelal de zwakste schakel, maar de meeste grote EM's hebben de looptijd van hun schuld verlengd en geven nu meer uit in lokale valuta. Veel EM-landen hebben ook ruimte om de rente te verlagen en indien nodig groei te ondersteunen. Met name China zou wel eens meer fiscale stimuleringsmaatregelen kunnen doorvoeren, waarmee de negatieve gevolgen van hogere tarieven deels worden gecompenseerd.
